Azië in de sport

Waarom lopen, zwemmen en springen Aziaten zo weinig wereldrecords, winnen ze nooit een wereldvoetbal-toernooi en zie je ze weinig op het basketbalveld? En waarom zijn ze net zoals de Denen goed in badminton, net zoals de Zweden goed in tafeltennis en net zoals de Nederlanders goed in vechtsporten? Is dat toeval, heeft het te maken met klimaat en omstandigheden, is het iets genetisch?

Je leest er weinig over, het is gevaarlijk terrein want voor je het weet ben je een racist.

Maar ik moet toegeven, het onderwerp boeit me en de titbits aan informatie over dit onderwerp die je soms in kranten aantreft in de rubriek 'wetenschap', consumeer ik dan ook gretig, al kijk ik wel schichtig om me heen.

En kijk eens aan, er zijn verklaringen. 

Zo lopen Aziaten geen wereldrecords omdat ze gemiddeld te klein zijn en hun zwaartepunt te laag ligt, het is wetenschappelijk vastgesteld. Kaukasiërs, een volk dat ik op de atlas niet kan vinden maar heel Europa schijnt te bewonen, hebben wel een grotere lengte maar ook dat te lage zwaartepunt. Alleen zwarten uit de USA en de Caraïben hebben èn de goede grote lengte èn het zwaartepunt op de goede plek.

En dan heb je 1.3% voordeel ofwel enkele hondersten van een seconde op de 100 meter.

Ja, dan kan je het als Aziaat of Kaukasiër wel schudden.

Het wachten is op het moment dat de atleten uit het thuisland in Afrika zo goed gevoed worden dat ze hun Amerikaanse broeders kunnen beconcurreren, zowel qua lengte als zwaartepunt. Dan is het uit met de pret voor Usain Bolt.

Maar hoe zit het op de langste afstanden? Ademloos keek ik naar een documentaire van Deense huize, waar men wilde weten waarom nu godverju alleen atleten uit Kenia en omliggende landen lange afstanden winnen en de rest er hijgend achteraan loopt. Simpel: hun kuitbeen is lichter, een paar ons slechts, maar op de 10.000 meter scheelt dat kilo's en dus kilometers.

Maar hoe zit het met voetbal, een sport waar lichaamsbouw er weinig toe doet? Ook daar scoren de Aziaten slecht. Kan het met het klimaat te maken hebben? Bij 30 graden Celsius en grote luchtvochtigheid achter een bal aanhollen lijkt me geen genoegen. Ook het onvermogen om te transpireren kan een rol spelen. Ik herinner me dat ik, reizend door Indonesië, genant zat te zweten in een bemo, met naast mij een kurkdroge ambenaar in een net pak. Hij was kennelijk beter op de tropische temperatuur gebouwd dan ik. Maar wat zou er gebeuren als we tegen elkaar zouden moeten voetballen? Zou hij dan niet sneller oververhit raken dan de vrijelijk zwetende belanda? Guus Hiddink opperde nog een andere verklaring.

 In 2002 haalde Zuid-Korea onder zijn leiding de halve finale van het wereldkampioenschap. De coach verklaarde dat hij veel moeite had gedaan om spelers te vinden die niet bang waren om af te gaan. Want dat was in zijn ogen de zwakte van Aziatische landen: de schaamtecultuur, die voorkwam dat men risico's nam. In plaats van de bal op te eisen en er iets inventiefs mee te doen probeerden de voetballers de bal juist zo snel en zo gevaarloos mogelijk af te spelen: tikkie breed. Na Guus' vertrek was het meteen afgelopen met de Koreaanse successen. Maar als hij gelijk had is er nog hoop voor de Aziaten, want culturen kunnen veranderen al vergt dat tijd. Zo rond het jaar 2500 zie ik ze nog wel een WK winnen.

 

(Deze column verscheen in het tijdschrift East, 2011-1)