Huid

Skin lighteners ofwel huidblekers zijn big business in Azië, Afrika en Zuid-Amerika, het  zonnige deel van de aarde. Men wil blanker zijn dan men is. Pond's whitening cream is een megaseller bij de vrouwen. En de website Facebook laat Indiase mannen zien welk effect Vaseline's Whitening op hun eigen portret heeft, en suggereert: met ons product een betere carrière. Want witter wint.

De fabrikanten hebben geen morele bedenkingen tegen het op de markt brengen van deze schoonheidspreparaten: wat is het verschil met de zon-blockers die de Noorderlingen gebruiken? Die zijn toch ook bedoeld om zo wit mogelijk te blijven? Nou dan!  Eén ding spreekt in hun voordeel: de producten die deze grote fabrikanten op de markt brengen zijn gezonder dan de huismiddeltjes die men anders gebruikt en die kunnen leiden tot ernstige huidziekten. 

Maar waarom wil men in de zonnige landen witter zijn? Het is te gemakkelijk om te veronderstellen dat het de naweeën zijn van honderden jaren kolonisatie. Want ook in nimmer gekolonialiseerde landen als Thailand  en Ethiopië doen de vrouwen lustig mee aan het bewerken van hun huid met allerlei witmakers. En de Japanse geihsa's hebben niet voor niets een wit gepoederde huid. Een waarschijnlijker verklaring is dan ook dat een lichtere huid in die landen van oudsher een hogere status heeft, omdat het betekende dat je niet in de tropenzon op het land hoefde te werken.

Ook in Europa meed men vroeger de zon, de dames uit de betere kringen hulden zich zomers in zoveel mogelijk kleding, om de wit-porceleinen huid te houden die hier als schoonheidsideaal gold. Die tijden zijn veranderd. Tegenwoordig kunnen de Nederlandse agrariërs in Boer zoekt vrouw zich de vrouwen nauwelijks van het lijf houden en is hun gebruinde buitenkleur het Europese schoonheidsideaal geworden.

Zelf door geboorte behept met een blanke huid kijk ik dan ook geregeld met jaloezie naar mijn Indische zoons, die van hun moeder een 'kulit langsep'-huid gekregen hebben, een huid met de lichtbruine kleur van de doekoe-vrucht.  
En dat brengt me op wat vermoedelijk de beste oplossing is voor alle huidproblemen: rassenvermenging van blank en zwart. En wel direct en wel zoveel mogelijk. Zelf zullen we er niet onmiddellijk iets aan hebben, maar het nageslacht zal ons dankbaar zijn. Blank wordt er wat bruiner door, zonder de gevaren van huidkanker die het zonnebaden met zich meebrengt.

En de donkere Aziaten, Zuid-Amerikanen en Afrikanen krijgen vanzelf de lichtbruine tint die zij nu met huidblekers proberen te bereiken. Pond's en Vaseline en al die andere farmaceutische bedrijven die er stevig aan verdienen zullen wel campagnes gaan voeren om ons te weerhouden van een grootscheepse raciale tutti-frutti. Maar wie - zoals ik - ervan geproefd heeft, wil nooit meer anders.

 

Deze column verscheen eerder in het tijdschrift Archipel (2010-3).