Joey Dyser - 100 years

Het was begin maart 2025 toen dit stukje in het blad Argus verscheen precies 50 jaar geleden dat een song van een tot dat moment onbekende zangeres  de nummer 1 plek op de Nederlandse hitlijst veroverde, na een snelle stijging van enkele weken.
Het heette “100 years” en het ging, zoals veel liedjes, over een verloren liefde.
Hij liet het van de ene dag op de andere afweten en verdween en zij voelt zich nu een oud en verloren mens.

The other day I felt so young


but now you made me 100 years


If you turn 'round, look what you've done


you'll see my eyes, you'll see my tears



My friends all say: don't cry too long


there is another love to come


They may be right, they may be wrong


But still I love you hear my song

De zangeres zingt de melancholische melodie zonder opsmuk, bijna achteloos, met voornamelijk een drum begeleiding. Zij en haar lied doen denken aan de Franse chansonnières uit de jaren zestig, zoals Francoise Hardy of eigenlijk nog meer Julliette Greco en haar 'Parlez-moi d'Amour'.

Die chanson-achtergrond  klopt ook wel met het verhaal van de onbekende zangeres. Alhoewel zij op de plaat Joey Dyser genoemd wordt maakt de zangeres er in de interviews geen geheim van dat zij Josje Duister heet, 31 jaar is en moeder van 2 zoons (Ezra van 8 en Ruben van 4 jaar). Ze is gehuwd met journalist en kunstcriticus Frans Duister.
Voordat ze trouwde schreef ze wel eens liedjes en trad ze her en der op, zichzelf begeleidend 0p de gitaar (“Je kent het wel, overal visnetten en druipkaarsen”). Maar het huwelijk en de kinderen maakten daar een eind aan. Tot er ineens iets gebeurde.

“Het is wel leuk gegaan met dat plaatje. Ik was thuis vaak — gewoon voor mezelf — bezig met het schrijven en uitproberen van songs en toen vroeg Duco de Rijk, die vroeger in de popgroep Zen zat en in de kelder onder ons een geweldige geluidsapparatuur heeft staan, om bij hem een bandje te komen maken. Vooral eigenlijk om zijn installatie te testen. Dat is alweer dik twee jaar geleden. Het bandje bleef op de plank liggen, ik speelde het alleen wel eens voor vrienden en zo, tot vorig jaar augustus de producer Alberto Gemerts het hoorde en het meenam. Ik vond het dood eng, want ik was bang dat ik het nooit meer terug zou zien, maar de zaak begon toen meteen te lopen als een trein. Alberto liet het bandje weer aan Jean-Pierre Burdorf van de platenmaatschappij Delta horen en die werd vreselijk enthousiast. Voor ik het wist had ik een contract met Delta en Dick Bakker heeft toen een erg goed arrangement voor '100 Years' geschreven” (Het Parool, 11-3-1975).

Aan een tournee met optredens wil ze nog niet denken, het gezin gaat voor. Er komt wel een langspeelplaat uit, maar de drie singles van Joey Dyser die nog worden uitgebracht halen de hitparade niet. En dan blijkt dat Joey Dyser toch liever Josje Duister blijft, ze houdt het voor gezien.
Ze wijdt zich aan haar gezin en haar werk in een Amsterdamse kunstgalerij.
Josje is nu 81, de droeve 100 years gelukkig nog een heel eind weg. Nadat het huwelijk met Frans Duister in 1977 stuk liep is zij al heel lang getrouwd met filosoof en schrijver Jaap van Heerden.
Na 1975 kwam er nooit meer een journalist langs. En vermoedelijk heeft Joey Dyser dat prima gevonden. Eén keer gepiekt. En op het hoogtepunt weer vertrokken. Wat wil je  als artiest nog méér?

(Dit artikel verscheen in de krant Argus, 26 februari 2025)